Komturia Domu Braci Niemieckich w Wielkopolsce

Komtur

Wszystkich Wyznawców Wiary w Chrystusa, którzy będą oglądać te stronice pozdrawia w imię Jedynego Pana ?Naszego brat Piotr Niemiec-Miśkiewicz uniżony sługa gościnnego Niemieckiego Domu Świętej Marii z Jerozolimy. Ponieważ czyny ludzkie z upływem czasu często przechodzą w niepamięć lub ulegają zniekształceniu, przeto uważamy za rzecz konieczną i bardzo użyteczną, aby na piśmie w obecności świadków utrwalić to, co godne jest zachowania. Przeto my, Piotr Niemiec-Miśkiewicz, z łaski Pana Komtur Domu Braci i Sióstr Niemieckich w Wielkopolsce, w miarę możliwości pragnąc zaprowadzić porządek na naszej ziemi, czynimy jawnym wszem i wobec, teraz i w przyszłości, do kogo dotrze to nasze pismo, że braciom, knechtom, niewiastom, sługom i całem stworzeniu poddanemu Zakonowi Niemieckiemu ustanawiamy statuty, wedle których postępować oni winni i które odtąd prawem naszego zgromadzenia rycerskiego będą. Panowie Bracia Niemieccy, którzy chwałę naszemu Zakonowi przynieśli na tej ziemi także swoje stopy stawiali. Z tego, czy innego bożego zrządzenia raz sztandar nas dziękowaniem przyjęty był przez jej mieszkańców, raz to znów we krwi wrogów Zakonu miecze nasze zatopionymi były. Jednak zawsze ta ziemia, jako inne darem Boga dane ludziom naszym pięknym zbytkiem była. Tak i teraz, kiedy Dom rycerzy naszych na powrót tu staje chcemy tu przysporzyć chwały Panu i Zakonowi. Z tej przyczyny ogłaszamy, iż wszelka przyjaźń dla nas, ze strony tego ludu opłacona będzie naszą opieką, obroną i posługą we wszelkiej materii, do jakiej Zakon jest zdolny. Ziemię tę, jako nasze mieszkanie uważając, za miejsce szczególnej troski pragniemy dać jej z siebie, co najlepsze. Aby bracia w swej służbie tak rycerskiej, jak i szpitalnej byli pożyteczni z tych właśnie dziedzin pragniemy zaszczepiać dobro temu ludowi.

Ziemie, na której nasza Komturia swoje rycerskie i zakonne powinności będzie czyniła to te wszystkie ziemie, które od nas tego wymagac będą. W szególności polecam się Ziemi Poznańskiej a także całej Wielkopolske i Kujawom.W swej pracy postaramy się o ufundowanie siedziby polowej, która w przyszłości satnie się naszym głównym domem zakonnym.
Celem powstania naszego domu jest kontynuacja tradycji Zakonu Szpitala Najświętszej Marii Panny Domu Niemieckiego w Jerozolimie. Komturia Poznańska za cel swego istnienia obiera sobie:
Propagowanie wśród mieszkańców tej ziemi wiedzy o Zakonie, ze szczególnym naciskiem na likwidowanie uprzedzeń, emocji, wynikających z tendencyjnego formułowania wiadomości o naszych Braciach - w mediach, podręcznikach szkolnych i innych powszechnych źródłach
Pielęgnowanie etosu rycerskiego w aspekcie Reguły Domu Braci Niemieckich
Niesienie pomocy potrzebującym - słabym i zagubionym na terenie tej ziemi
Nawiązanie współpracy z Zakonami Rycerskimi w okolicy i dalszych rejonach Polski
Podstawowym żródłem norm postępowania każdego z naszych Braci jest Reguła Zakonu. Każdy z Braci zobowiązany jest przeczytać jej treść i stosować się do niej - gdzieby się nie znajdował. Wszystkie prawa i obowiązki naszej Komturii reguluje niniejsza Księga Statutów. Jeśli zaś idzie o sprawy rycerskie - bracia winni stosować się do Reguły Rycerskiej. Knechci, niewiasty, oraz każdy - kto znajdzie się pod naszą opieką winien stosować się do rozdziałów Księgi Statutów, które ich dotyczą, a wszędzie gdzie się znajdą i we wszelkim towarzystwie rozprzestrzeniać chwałę naszego Zakonu - kierując się Słowami Pana Naszego w najczystszej postaci i tak postępować, by nie szargać znaku, jaki nosimy na naszych płaszczach i tunikach.

Wszystko, co łaskawy Pan naznaczył naszemu domowi do wykonania na Ziemi, ku jego chwale i pożytkowi innych, przyrzekłszy uczynić najpiękniej, jak potrafimy. Przeto oprócz powinności służby Chrystusowi i jego wyznawcom, do której płaszcz zakonny nas zobowiązuje - wszelkie zadania rycerskie, które obronie wiary chrześcijańskiej, dóbr niskalanych, porządku przedwiecznego, istot słabych - podejmujemy się w naszym domu mieczami, którymi nie my, lecz Pan włada w naszych myślach - usilnie poczynić. Aby rycerska godność w nas trwała - dopełnieniem zakonnych cnót będąc - reguły rycerskiej będziemy się trzymali gdzie tylko można i za cenę krwi naszej, choć zacieśniamy jej wzorce, by z naszą zakonną księgą się zgadzały. A oto i treść święta reguły rycerskiej, która dla nas jest spisem prawideł życia rycerza. Niechaj ją zna i podług niej postępuje każdy sługa i przyjaciel naszego domu, na chwałę Pana i braci naszych czcigodnych i ku dobru wszystkich ludzi.
Stan rycerski zakonem wszystkiego rycerstwa jest, gdzie zakon ów jednaki jako i powołanie jego jedne źródła w wierze świętej mające. W służbie stanu swojego rycerze braćmi są, a braterstwo owe, siłę i dumę rodzące, źródłem czci i honoru rycerskiego się stawa. Jakoż nie ma godniejszego stanu ludzkiego serca i ducha, któryby bardziej powołany był w płodności swojej: zacność rodzić, miłość ojczyzny krzepić i sumienność powołania swego sprawować. Bo też wiadomym jest, iż człowiek dumny, honorem się kierujący, szacunku dla siebie potrzebuje i by na ten szacunek zasłużyć w życiu swojem wedle zasad reguły świętej rycerskiej podąża. Przeto winien rycerz pamiętać kim jest i zważać na to co jego stan oznacza, pomnieć, że komu więcej poruczono od tego więcej wymagać będą. Pragnąc tedy by czystość ducha i godność, po wsze czasy, w stanie naszym rycerskim pozostawały, świętą regułę rycerską niniejszym spisujemy Trzy są rycerza przymioty święte:
 czystość w miłości i prawdzie;
 cześć rycerska moc uczynku rodząca;
 sprawność orężna, ku obronie słabych i przestrodze niesprawiedliwych.
O sposobach czynienia, by prawym rycerzem zostać:
O żywocie:
 człeka wszelakiego szanować,
 miłość w sercu nosić,
 prawdę sercem i usty wyznawać,
 dobra i prawości przed złem i niesprawiedliwością bronić,
 słowu danemu wiernym być,
 zapalczywości nie mieć, gniewu nierozważnym uczynkiem nie wykonywać,
 zważać na dumę rycerską by pychą nie została splamiona,
 nigdy, jako żyw, pleców swoich wrogowi nie ukazywać;
O służbie:
 ducha swego i ciało doskonalić, w wierności powołaniu swemu pozostawać,
 ciało swe w sprawności trzymać, być zawsze do broni gotowym,
 majątek swój pomnażać i w należytym porządku trzymać, by godnie w pole wystąpić, gdy zajdzie potrzeba,
 w miłosierdziu swoim hojnym być, w złej przygodzie uczynkiem i majątkiem wspomagać;
O porządku:
 sprzeczek nie miłować,
 ze skłóconymi pojednać się przed słońca zachodem,
 rozkazaniu starszego we wszystkim być posłusznym,
 oczu nie zamykać na grzechy występnych braci, lecz ku ich naprawie podążać,
 nie być winu ponad miarę oddanym, umysł w trzeźwości trzymać,
 do przyzwoitości się wdrażać, słów Złego w zwyczaju nie naśladować,
 oręża pochopnie nie dobywać, w stanie gotowości utrzymywać.
Dalej, aby czynności rycerskie dobrze spełniać, bronić domów Zakonu naszego i wszystkich istot, które pomocy naszej wymagają każdy winien uzbroić się i odziać do boju wedle poniższych zaleceń.
1.Brat Rycerz - Komtur
Czepiec kolczy
Kaftan kolczy
Nogawice Kolcze
Rękawice Kolcze
Hełm Garnczkowy

Przeszywalnica
Nogawice pikowane
Czepiec pikowany

Włócznia
Topór
Buzdygan
Miecz
Sztylet
Nóż
Tarcza trójkątna starszego typu

2.Brat Rycerz - Kompan Komtura

Czepiec kolczy
Kaftan kolczy
Rękawice kolcze
Hełm

Przeszywalnica
Nogawice pikowane
Czepiec pikowany

Włócznia
Topór
Miecz
Sztylet
Nóż
Tarcza trójkątna starszego typu

3.Półbrat - Kusznik - Kompan Komtura II

Czepiec Kolczy
Rękawice Skórzane

Przeszywalnica
Nogawice zwykłe wełniane
Czepiec pikowany

Kusza
Miecz
Sztylet nóż

4.Knecht I

Czepiec pikowany
Hełm
Przeszywalnica
Nogawice zwykłe wełniane
Rękawice skórzane

Włócznia
Topór
Sztylet
Nóż
Tarcza - starsza pawęż, lub trójkątna starszego typu

5.Knecht II - łucznik

Czepiec kolczy
Przeszywalnica
Kapuca
Nogawice zwykłe wełniane
Ochraniacze łucznicze
Rękawice skórzane - tylko do marszu

Łuk
Miecz
Sztylet
- Nóż

Ubiór w Domu Braci Niemieckich

Wskazania na Ubiór wszystkich przebywających w naszym Domu Braci Niemieckich Obowiązuje Reguła tego domu. Bezwzględnie do niej stosować sięmusza bracia rycerze i półbracia, którzy złożyli śluby rycerskie w naszym Domu. Ci, którzy ślubów rycerskich, ani zakonnych nie złożyli, ale służą nam zbrojnie, czy w jaki inny sposób są obowiązani do postępowania, które nie kala imienia Zakonu i nie naraża braci na możliwość złamania jakiegokolwiek punktu reguły. Strój winien być utrzymywany w czystości i dobrym stanie. Dotyczy to każdego członka zgromadzenia - ze ślubami, czy bez. Zaniedbanie w tej materii będzie piętnowane i karane. Ze szczególną troską należy się opieka nad tuniką i płaszczem, jako iż znaki Krzyża Świętego na nim są umieszczone. Krzyż ten niesiemy, jako światło Pana w najdalsze krainy, w których nie brak ciemności ich ludów

bieliznę i strój codzienny - dotyczą wszystkich poddanych Komtura

Knechci

Koszule - w takiej ilości, by zawsze każdy chodził w czystości i nie wzbudzał odrazy współbraci
Gaci - tyle samo
Onuc, skarpet i innych - jak wyżej
Wszystkie te rzeczy należy prać i utrzymywać w czystości, by nie przynosić ujmy sobie i współbraciom
Nogawice wełniane - kolor powinien być raczej stonowany i zgaszony, nie za bardzo żywe
Nogawice lniane, bądź z innego niegrubego materiału - najmniej 2 pary - podobnież stonowane i zgaszone barwy

Kapuca wełniana na zimę ze zwykłej wełny - niewymyślnej barwy
Kapuca lniana na lato - niewymyślnej barwy
Półbrat

Tunika szara ze znakiem krzyża T - wełniana na zimę, lniana na lato - tunikę nosić czystą, by nie kalać krzyża na niej umieszczonego. Tunikę bojową po walce doprowadzić do porządku

Trzewiki obozowe - mocne, z niewyszukanymi wzorami - by długo służyły i nie były kłopotem w marszach i pracy w obozie

Pas na sakwę, mieszek, pochwy do noży – wąski z zwykłą klamrą, wytrzymały
Sakwa, mieszek, pochwy do noży - wytrzymałe z niewyszukanymi wzorami

Sariant

Tunika szara ze znakiem krzyża - wełniana z rękawami na zimę, lniana, bez rękawów - na lato i do boju
Płaszcz szary ze znakiem krzyża łacińskiego na lewym ramieniu , z kapturem lub bez, wełniany na zimę, lniany na lato

Buty wyjściowe - niewyszukane wzory, ale zadbane i godne sługi naszego domu.
Pas wąski - może być z ozdobną klamrą - zbytnia uległość zbytkowi nie widziana jest jednak mile

Brat Rycerz - Komtur

Tunika biała z krzyżem na piersi - wełniana na zimę, lniana na lato
Płaszcz Biały, z kapturem, z krzyżem łacińskim na lewym ramieniu - wełniany na lato, lniany na zimę

Trzewiki obozowe
Buty wyjściowe

Pasy godne brata, ale zbytek niechętnie przyjmiemy
Podobnie pochwa na miecz i pochwy do sztyletów i noża.

Obóz Rycerzy

Obóz jest polowym domem naszych braci i wszystkich, którzy pod naszą opieką pozostają. Wszyscy, którzy tam mieszkają muszą czuć się godnie, bespiecznie, mając świadomość opiekuńczej roli komtura i wszystkich braci. Bracia Rycerze, półbracia, knechci, służba obozowa, muszą zachowywać się w obozie rycerskim zgodnie z regułą naszego zakonu i podług rozkazów komtura. Jeśli nasze namioty są częścią większego obozowiska, gdzie ze swoją komturią służymy w dobrej sprawie innym zacnym panom - obowiązani są wszscy postępować zgodnie z rozkazami i obyczajami dowódców tego obozu, chyba - że nie byłyby one zgodne z regułą, lub innymi naszymi statutami - wtedy sprawę należy zanieść do komtura i rozważyć sprawe zgodnie z prawami naszego bractwa. Oto zasady ogólne postępowania w obozie rycerzy Domu Niemieckiego:
Wszystko, co znajduje się w obozie, jest wspólną włąsnością wszystkich braci. Nie może nikt dążyć do zagarnięcia tego dobra, a jego użytku należy mieć na uwadze dobro wszystkich i spokój naszego domu. Wobec polowych warunków, które zmieniają zasady aprowizacji - obowiązują specjalne zasady dzielenia żywności i opału w obozie:
Żywność składowaną w obozie, należy wykorzystywać z rozwagą i oszczędnie. Porcje posiłków musszą być takie, by każdy najadł się stosownie do zużywanej przez siebie siły w całodziennej pracy. Przejadanie się będzie piętnowane. Zakazuje się wyrzucania resztek jedzenia, jeśli nadają się do spożycia. Każdy winien nałożyć go sobie tyle ile jest mocny zjeść. Jeśli z jakichkolwiek przyczyn którykolwiek brat otrzyma w nagrodę więcej jedzenia, powinien się podzielić tym nadmiarem z innymi braćmi, zgodnie z zasadą Du ut Des. Zwyczajowo obowiązuje u nas wstrzemięźliwość mięsna. Jednak obóz jest domem naszym podczas dni walki, wobec tego - dla utrzymania sił - zezwala się zjadać mięso codziennie, jednak z umiarem, oprócz piątku - chyba - że byłby to dzień jakiejkolwiek ciężkiej pracy, lub zmagań bojowych - wtedy - po posiłku należy zmówić modlitwę "Ojcze Nasz".
Na terenie obozu, jak i w każdym miejscu, gdzie przebywamy obowiązują specjalne dekrety, dotyczące alkoholu. Nikomu z naszego bractwa nie wolno upijać się i w jakikolwiek sposób osłabiać swych zdolności, przez te trunki. Nosimy znak krzyża, który nie może być narażony na jakiekolwiek złe traktowanie.
W zwykły dzień bratu - rycerzowi wolno wypić 1 kufel piwa, lub kwartę wina, albo kwartę miodu - po kolacji, chyba, że w nocy brat ma wartę przeznaczoną. Tyle samo wolno wypić półbratu i z takimi też obostrzeniami. Wszystkim innym wolno wypić połowę tej ilości w zwykły dzień, chyba, że mają po kolacji jakieś obowiązki. W dzień uczty wolno wszystkim wypić o połowę więcej tej ilości, co w zwykły dzień, ale tak, by zachować trzeźwość umysłu i mieć w opiece wszystkich z obozu.
W dzień poprzedzający, turniej, bitwę, czy inne zmagaia - obowiązuje zupełny zakaz picia alkoholu. Wszelkie naruszenia tego zakazu będą karane.
Samo zatrzymanie się w danym miejscu - nie oznacza jeszcze rozkazu do założenia obozu. Najpierw Kompan Komtura musi zatknąć proporzec oddziału, oraz z knechtami wytyczyć granice obozu. Szanując innych należy pamiętać, by zapewnić naszemu zgromadzeniu swobodę poruszania wewnątrz obozu, a wszystkim sprzentom miejsce skłądowania, by nie narazić ich na kradzież, lub zniszczenie.
Po wytyczeniu granic oozu:
wytyczyć miejsce na namiot gospodarczy
okopać to miejsce, by nie zalała go woda deszczowa
postawić namiot gospodarczy
złożyć do namiotu gospodarczego wszystkie przedmioty, żywność i cały dobytek
wykopać dół pod ognisko, otoczyć go kamieniami. Miejsce na palenisko musi być wybrane zgodnie z wymogami porządkowymi, z zachowaniem ostrożności i przykazań dowódców obozu
przygotować miejsce składowania opału - by chroniło drewno przed deszczem i złodziejami
w czasie kiedy knechci zbierają drewno - reszta wytycza miejsce do namiotu głównego
okopać pole namiotu głównego
postawić namiot główny
namiot główny i namiot gospodarczy powinny być usytułowane tak, by tworzyły razem z wszystkimi pomieszczeniami obozu kwarat, wewnątrz którego będzie palenisko
naokoło paleniska zbudować ławy do siedzenia i stół do posiłków - wszystko solidne i schludne
rozpalić ognisko - ogniska pilnuje wyznaczony knecht, ale każdy obowiązany jest do opieki nad ogniem
ułożyć posłania w namiocie głównym: wpierw należy zbudować podłogi z drewna, zanim będą one ułożone należy najniżej rozsypać i wyrównać drobno połamaną korę z iglaków, na to narzucić słomy wysuszonej, dopiero na tę słoę położyć podłogi drewniane
złożyć posłania - na deski należy położyć worki, wypełnione słomą, na nie koc wełniany, wałki pod głowę i derkę z wełny do przykrycia
obok posłań należy zapewnić miejsce do złożenia pierwszych ubrań, po przebudzeniu
Część namiotu głównego, przeznaczoną do spania - należy oddzielić parawanem od wejścia. W przedsionku namiotu ustawić trzeba skrzynie do ubrań i do wszelkich potrzebnych w namiocie przedmiotów.

O swarach pomiędzy Siostrami i Braćmi

Takoż, gdy któryś z braci posprzecza się z innym, a Prokurator Zakonu rozpatrzy skargę, kara ma być następująca: winny niechaj jada na ziemi bez stołu i serwety przez dni siedem, a swą winę niechaj odszczeka spod stołu wobec wszystkich.
A jeśli brat zrani innego brata, niech wyrządzonym szkodom zadość uczyni i zakazuje mu się uczestniczenia w ćwiczeniach rycerskich z bronią ostra do czasu, aż nauczy się swój zapał hamować. Jeśli zaś cudzą broń, strój lub zbroję zniszczy, niechaj szkodę naprawi bez zwłoki, bez nagabywania przez Braci i Siostry.
Niechaj brat nie oskarża drugiego brata, chyba, że może udowodnić przewiny jego. A jeżeli oskarży i nie będzie mógł udowodnić, musi odejść z Zakonu.
Jeśli zaś któryś z braci źle się zachowa, winien zostać upomniany przez Prokuratora, lecz jeśli nie posłucha i nie poprawi się, to przez sześć miesięcy niech nie będzie mu wolno brać udziału w życiu Zakonu ani występować w jego imieniu. Czas ten niechaj przeznaczy na rozmyślania czy droga jego z drogą Zakonu się łączy, a jeśli po tym nie poprawi się, musi odejść.

Komtur

bardzo proszę o ustosunkowanie się do poszególnych zagadnień, gdyż jest to projekt i niestety mało doskonały.

Martynka:)

No to ja sie ustosunkuje:) hehe odrazu w oczy sie rzuca fragment, który mowi o spozywaniu alkoholu:) jakoze my dosc znacznie przekraczamy podane tam limity. no ale tak oprocz tego to statut jest ok, malo w nim czegokolwiek o siostrach Sad

ale jakos to przezyje Smile

GUMIS

pragnę zauważyć ze kiedyś piwo z pierwszej brzeczki było bardzo mocne koło 15-20% a piwo z trzeciej najsłabszej brzeczki było mocy obecnego piwa ok 5-6%.
A odnośnie obozu to co z kapliczką?? I jak ma wyglądać ta drewniana podłoga w namiotach?? Aby to zrobić naprawdę będziemy musieli zaopatrzyć się w wóz taborowy zwany furgonetką.
A płaszcz z kapturem czy płaszcz i kaptur??

Komtur

słuchajcie jak samo widzicie sa tam niedogrania i rzeczy ktore nie ułatwiaja a utrudniają- to powstało kilka lat temu i naprawde wymaga generalnych przeróbek.
Proponuje zwołanie konwentu w tej sprawie i po zapoznaniu się ze statutami każdego z nas napewno sprawniej przeprowadzimy zmiany nie tracąc czas na analizowanie całościowe statutów/

Martynka:)

Przeprowadzenie konwentu to bardzo dobry pomysł, jednocześnie można by na nim przeanalizować ten rok i może poczynić już jakieś plany na przyszły Smile

w każdym razie warto by było coś takiego zorganizować i przedyskutować kwestie statusu. Smile

Janek

i co? konwent był..
a zmian ni ma

Komtur

zmian nie ma bo dyskutować o czym nie było. prosiłem o przygotowanie sie do rozmowy na temat statutu i wprowadzenie zmian i propozycji. na Konwencie odgłosu nie było....